Rozdział 5

Po nieprzespanej nocy obudziła ją piosenka „ Secret” od „ The Pierces”, na początek nie wiedziała skąd to dobiega, ale po chwili zrozumiała, że to jej telefon. Dzwonił Mateusz, więc szybko odebrała.

- Hej. - powiedziała zaspanym głosem – Miałam do Ciebie zadzwonić,ale...

- Hej. - Przerwał jej. - Ale ja do Ciebie zadzwoniłem pierwszy. Następnym razem musisz być troszkę szybsza. - Zaśmiał się. - Obudziłem Ciebie?

- Tak. - Powiedziała po czym ziewnęła.- Ale już nie śpię. Mam prośbę.

- Jaką? - Zaciekawił się.

- Tata i ja mamy zamiar wyremontować stajnie, czy miałbyś czas i i ochotę nam pomóc?

- Hmm. - zastanowił się prze pół minuty – Ok. Może być. A kiedy zaczynacie?

- Nie wiem. Przyjdź do mnie o 11.00. - Powiedziała.

- Patrzałaś dzisiaj już na zegarek

- Nie. Czemu się pytasz?

- Bo właśnie jest 11.30. - Oznajmił, Aria się zaśmiała.

- Ups. To za pół godziny.

- Ok. pa

-Pa – Rozłączył się

Ada poszła do garderoby wybrała niebieskie krótkie spodenki od dresu i czerwoną bokserkę, włosy spięła w luźny kok i zeszła na dół. Zjadła śniadanie i wypiła szklankę mleka i nakarmiła Łapę Po dziesięciu minutach usłyszała rozlegający się dźwięk motoru, według niej mógł to być Mateusz, więc wyszła da dwór. Nie myliła się, chłopak właśnie schodził z maszyny, gdy dziewczyna do niego podeszła.

- Cześć – Powiedziała.

- Hej. - Odpowiedział i przytulił ją na przywitanie. Miał na sobie stare spodnie sięgające pod kolana i szarą poplamioną farbą bluzkę.

- Chodź. Idziemy do ogródka. - Poszli tam razem. Na miejscu był ojciec dziewczyny.

- Witajcie. Aria mogłaś mi powiedzieć, że Mateusz nam pomoże. - Powiedział na widok chłopaka.

-Dzisiaj mu o tym powiedziałam, a on się zgodził, więc przyszedł - zaczęła tłumaczyć.

- No dobrze, im więcej rąk do pomocy tym lepiej. Aria, ze względu na stopę nie będzie robić nic co by obciążało ją stopę. Mateusz będzie wykonywał ciężką robotę, czyli coś w stylu noszenie desek i innych ciężkich przedmiotów i inne czynności. Na początku musimy wymienić z stajni wymienić połamane i dziurawe deski. Zrozumiano?

- Tak jest! - krzyknęli głośno.

Każdy zabrał się do roboty. Mateusz przyniósł Adzie kilka desek do oszlifowania, ona następnie je pomalowała, on zaczął „łatać dziury” w stajni. Po 13.00 Aria poszła do kuchni, by ugotować obiad, stwierdziła ze zrobi spaghetti. Po tym jak nałożyła makaron, sos z mięsem na talerze zawołała tatę i Mateusza.

Przy posiłku odbyła się rozmowa, którą zaczął chłopak.

- Macie zamiar kupić konie? - Zapytał.

- Tak. Umiesz jeździć konno? - Odpowiedział pan Patrick.

-Jeździłem kiedyś z mamą, ale po jej śmierci przestałem. Teraz głównie zajmuję się rysowaniem, malowaniem, tworzeniem różnych rzeczy. Dostałem się do szkoły artystycznej i mam zamiar sztukę złączyć z przyszłością, a jeśli to mi się nie uda to wydam książkę, którą teraz piszę.

- Piszesz książkę?! - Zdziwiła się dziewczyna.

- Tak. Mam dopiero 13 rozdziałów. Nie spieszę się z pisaniem, mam czas. Obiecuję że ja jako pierwsza przeczytasz. A ty czym się interesujesz? - Zwrócił się do Arii

- Motoryzacją, wiem, że to nie jest zajęcie do dziewczyn, ale mnie to ciekawi. Interesuję się również zwierzętami, znam chyba wszystkie rasy psów i kotów oraz maści koni. Lubie bardzo rysować, później Tobie je pokarze. Wiem, że nie mam do tego takiego wielkiego talentu jak ty, ale mnie to relaksuje. Również fotografuję, czytam książki, - zaczęła wymieniać - jeżdżę na motorze, pływam, gram w siatkówkę, koszykówkę, piłkę nożną, śpiewam, gram na gitarze, perkusji, fortepianie, flecie, saksofonie, trąbce, basie i innych instrumentach.

- Dużo tego! - Mateusz zrobił wielkie oczy. - Z tych instrumentów co wymieniłaś umiem tylko grać na gitarze.

- A jak śpiewasz?

- Lepiej żebyś mnie nie słyszała jak śpiewa.

- Aż tak źle nie może być! - odezwał się ojciec Arii.

- Naprawdę jest tak źle. Możecie nie wierzyć. Gdy przeprowadziłem się do mojego wuja, bardzo często śpiewałem. Nie umiał tego wytrzymać, cały czas nosił zatyczki do uszu, ale nie działały, wuj się zdenerwował, wykopał mnie za drzwi, w dosłownym znaczeniu i powiedział tak : „ Albo się nauczysz śpiewać, albo przestaniesz to robić, bo Ciebie już nigdy do domu nie wpuszczę”.

- To Aria Ciebie nauczy śpiewać. Jedną dziewczynę, która śpiewała gorzej niż kot nauczyła, więc Ciebie też nauczy. Gwarantuję Tobie to. - Aria przewróciła oczami. - No co? Przesadzam? Powiedziałem coś za dużo. Aaaa rozumiem nie lubisz gdy mówię za ciebie i jak zbytnio ciebie chwalę. - Dziewczyna pokiwała twierdząco głową.

Rozmawiali tak długo, aż każdy miał pusty talerz. Aria wstała pozbierała brudne naczynia i pozmywała je. Mateusz chciał jej pomóc, ale odrzuciła jego pomoc, gdyż jest gościem w tym domu.

- Jeśli się nie mylę to przyjdzie do mnie dzisiaj znajomy. - Poinformowała – A za dwa tygodnie idę na koncert z Jessicą.

- Jaki kolega? - zaciekawił się Mateusz, w jego głosie słychać było zazdrość.

- Nie znasz go. Przyjechał do Polski tylko na jakieś dwa tygodnie. Nie wiem dokładnie. - Aria odłożyła ostatni talerz na swoje miejsce, Teraz wycierała sztućce. - Mieszka w Londynie.

- A skąd ty... - zaczął Mateusz, ale Ada mu przeszkodziła

- Go znasz? - Dokończyła za niego. - Mieszkałam kiedyś naprzeciwko niego

- Chodzi o no... tego … jak mu tam jest? Już wiem. Harry. Tak?

- Tak.

W tym momencie rozległ się dzwonek do drzwi. Aria Otworzyła drzwi. Stał tam Harry.

- Hej. - Przywitał się.

- Cześć.- Odpowiedziała. - Wejdź. - Chłopak wszedł. - Harry to jest Mateusz. Mateusz to jest Harry. - Podali sobie ręce.

Siedzieli na kanapie do późna i rozmawiali o sobie, o swoim życiu, co się w nim zmieniło. Około j 23.00 Harry musiał już iść, a Mateusz poszedł sobie pół godziny później.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

No i jest już 5 rozdział. Wiem że jest krótki, ale nie mam za bardzo czasu pisać. 

Z okazji Świąt Wielkanocnych życzę wszystkim dużo jajka, miłej atmosfery rodzinnej, dużo słodkości i wymarzonego prezentu. :** ^^